Vandaag is het de laatste echte Franse dag van deze vakantie. Na een lekker ontbijt en een gezellige babbel met twee andere Nederlandse gasten hebben we de auto gestart om naar Lille te gaan. Lille ligt praktisch op de grens met België en wordt ook wel Rijsel of Rijssel genoemd. Mijn navigatiesysteem denkt dat Lille iets van 850 kilometer richting het zuiden van Frankrijk ligt en ziet Rijsel als de plaats waar we naar toe willen. Ik noem het liever Lille.

Na een groene en mooie start door het departement Seine-Maritime zijn we over de tolweg naar Lille gereden. Eigenlijk een doodnormale start van een dag! Lille was voor ons de grote onbekende. Ik had wel eens gelezen dat het een verrassende stad is, maar op de een of andere manier zei mijn gevoel het tegenovergestelde. Tijd om dat uit te zoeken dus! 

Vanwege de ervaring gisteren met de parkeergarage had Joke het goede idee om op straat te parkeren. Dat bleek inderdaad een goed idee. Vlakbij het (goed per auto bereikbare) centrum konden we tegen € 2,00 per uur de auto kwijt. Dat was al een eerste opsteker.

Onze indruk is zeker positief te noemen. Een mooie binnenstad met veel historische panden gecombineerd met kleine winkeltjes en ook de grotere ketens natuurlijk.
Bijvoorbeeld HEMA en C&A?.

Wat ons opviel was dat er autovrije straten zijn en andere straten autoluw. Heel relaxed wandelen dus.Uiteraard heeft ook Lille zijn gebedshuizen, bijvoorbeeld de kathedraal Notre-Dame-de-la-Treille. Maar ook de Sint Mauritiuskerk mag er zijn.

Op verzoek van Joke zijn we deze gebouwen ingelopen en wat indrukwekkend weer. Wat mij telkens weer opvalt is, omdat deze kerken midden in het drukke centrum liggen op letterlijk een steenworp afstand van terrasjes, dat als je de deur door bent gegaan je in een compleet andere wereld terecht komt. Stilte en ingetogenheid, ondanks de soms vele bezoekers.

Overigens ben ik de tel inmiddels kwijtgeraakt van het aantal kerken, kathedralen en basilieken dat we hebben bezocht. Eigenlijk wilde ik deze blog als titel ‘Tour d’églises’ meegeven ?.

Ook al keken we onze ogen uit, ook aan dit moois kwam een eind. Tijd om naar de laatste chambre d’hote te gaan. We hadden ’s middags iets gereserveerd in Villeneuve-d’Asq. 
Dit is een andere plaats, maar Lille ligt feitelijk in een verstedelijkt gebied. Lille, Roubaix, Tourcoing en ook Villeneuve lopen naadloos in elkaar over. Ernaartoe rijdend kreeg ik een onbehaaglijk gevoel. Met het idee dat de auto op straat moest staan kreeg ik stilaan de behoefte dat het al morgenochtend zou zijn.

Maar toen we om half zes aanbelden veranderde dit plotsklaps. Een zeer vriendelijke eigenaresse liet ons binnen en de auto kon op het eigen (afgesloten) terrein geparkeerd worden. We kregen een wat kleine, maar leuke, kamer toegewezen en zij gaf ons ook advies over een restaurant voor ons laatste diner dit jaar op Franse bodem. Gelukkig was dit ook het restaurant van onze keuze en nu (net na het diner) kunnen we zeggen dat we heerlijk haute-cuisine hebben gedineerd bij Iodé! Een perfecte afsluiting van de vakantie dus.

Zouden we ons gevoel hebben gevolgd waren we misschien niet naar Lille gegaan of hadden we wellicht een andere chambre d’hote gekozen. Maar goed dat we ons gevoel niet hebben gevolg ;).

En morgen? Tsja, dan staat echt de terugreis op het programma. Los van welk gevoel we daar ook bij hebben!