21 januari 2023

Met een abonnement en een dierentuin op korte afstand, kan je makkelijk ad-hoc besluiten om een dierentuin een bezoek te brengen. In ons geval is dat diergaarde Blijdorp.
Op een zonnige doordeweekse winterdag is het extra aangenaam omdat het dan relatief rustig is.
Waar op drukke dagen de dierentuin veelal gevuld is met gezinnen, zie je nu vooral de opa’s en oma’s met jonge kleinkinderen en mensen met fotocamera’s.
Net zoals ik op deze dag.

Rondje dierentuin

Gewapend met mijn camera en twee lenzen (of moet ik het objectieven noemen?) ging ik, samen met mijn vrouw en dochter, de dierentuin in. Drie fotograferende mensen, met drie verschillende toestellen, dat geeft de fotografie een extra dimensie. Iedereen bekijkt het schouwspel op zijn of haar eigen manier en het kost ook meer tijd.
Een rondje langs de buitenkant van de dierentuin kost al snel zo’n 4 uur. Maar dan zie je ook wat. Hoe leuk is het om de dieren wat langer te bestuderen. Er gebeurt altijd wel iets onverwachts.
Maar wacht even, hoe zit het met de fotografie? Ja, dat is wel even een keuze die je moet maken. Ga je op in het gedrag van de dieren dan vergeet je bijna om foto’s te maken. Maar als je juist het accent op foto’s maken legt, dan ontgaat je juist weer wat er zich verder allemaal afspeelt. Keuzes maken dus, of gebruik maken van je reisgenoten die de ander attendeert op iets wat jou dreigt te ontgaan.

Dierentuinfotografie

In een dierentuin mis je de beleving van dieren in het wild en hoe ze met elkaar leven. Daar tegenover staat dat je in een dierentuin de bewoners bijna op bestelling kan zien en bestuderen.
Toch is mijn ervaring dat het lastig is om de dieren op een zo natuurlijk mogelijke manier vast te leggen. Overal hekken, tralies of andere afscheidingen. Ook de juiste instellingen kiezen leidt soms tot wat ongenoegen. Doe je alles handmatig, of kiezen voor sluitertijd- dan wel diafragma voorkeuze? Welke ISO-waarde past bij de situatie en welke scherptediepte en compositie kan je het beste kiezen?
Gelukkig had ik ook een telelens meegenomen, daarmee kon ik in ieder geval de niet-natuurlijke afscheidingen grotendeels negeren. Wat betreft de instellingen heb ik vooral veel uitgeprobeerd en heb ik uiteindelijk toch een aantal foto’s geselecteerd voor deze blog. Zie onderaan deze blog.

Nabewerking

Natuurlijk moeten foto’s ook nabewerkt worden. Wie weleens het televisieprogramma Het Perfecte Plaatje heeft gezien, weet dat dit bijna een vak apart is. Gelukkig helpt internet en een abonnement op een fotografie website mij bij het nabewerken.
Ik weet dat de nabewerking van mij nog beter kan, maar voor nu vind ik het goed genoeg.

Hoe verder?

Wellicht ga ik binnenkort weer een keer naar Blijdorp en dan de focus leggen op de dieren die ik deze keer heb overgeslagen. Of juist met de macrolens op stap gaan. Dat wordt ook een uitdaging want zelfs in een geconditioneerde omgeving als een dierentuin blijven dieren niet op commando stilstaan totdat ik een geslaagde macrofoto heb gemaakt. 
Wordt vervolgd dus en ik hoop dat onderstaande foto’s ook jou laten genieten!