13 juni 2022

Nu ik na bijna 50 jaar afscheid ga nemen van het arbeidersgilde, is het onvermijdelijk om terug te kijken. Dit doe ik met een positieve bril. Wat mij in het bijzonder is bijgebleven wil ik daarom op deze manier vastleggen. 
Ik heb dat gedaan door mijn loopbaan (1973 – 2022) in drie periodes onder te verdelen. Elke periode heeft, achteraf beschouwd, naast zijn unieke elementen ook een aantal overeenkomsten. En in iedere periode heeft een persoon een bepalende rol gespeeld.
Na alles overdacht en geselecteerd te hebben, denk ik dat dit een goed beeld geeft. Geen proza, geen teksten om over na te denken. Gewoon een kort overzicht, geschreven zoals ik ben. Met gepaste trots kijk ik op mijn loopbaan terug!

Periode 1973 – 1998

In deze periode ben ik van een schoolverlatende winkelbediende tot een gecertificeerde projectmanager gekomen. Achtereenvolgens heb ik gewerkt bij een import- en exportbedrijf voor exotische groenten en fruit (Bud-Holland), de P.T.T., de Stichting Vakopleiding Bouwbedrijf (SVB), Duyverman Computer Centrum (DCC) en een inmiddels niet meer bestaand klein projectmanagementbureau. Tussendoor werd ik als dienstplichtige opgeroepen voor de vervulling van de militaire dienst. 
In het kort wil ik toch wat bijzonderheden noemen bij elk van deze werkgevers:

• Bud-Holland: waar de voorraad en de inkoop- en voorraadadministratie nog geheel handmatig werd gedaan, was er een heuse computer voor de boekhouding. Deze had een omvang van ongeveer twee bureaus en de elektronica was ondergebracht in een rek van stalen vakken die op aktetassen leken. Als jonge, startende medewerker keek ik mijn ogen uit en vond de manier waarop de inkoop en verkoop werd gedaan fascinerend. Continue rinkelende telefoons (iedere medewerker had twee eigen vaste lijnen), een telexmachine die voortdurend orders uitspuugde, af- en aanrijdende vrachtwagens met uitheemse producten die ik nog nooit had gezien. Het inklaren werd nog ter plekke door een douanier gedaan. Het veilingterrein van toen is nu een woonwijk.
• De P.T.T.: als loketbeambte had ik veel contact met het publiek. Agressie kwam nog nauwelijks voor, ook als er lange rijen voor het loket stonden. Contant maken van kascheques en girobetaalkaarten, wie kent deze nog? Ook buitenlandse betaalmiddelen aannemen en (zeker in de binnenstad van Delft) toeristen soms letterlijk de weg wijzen. Spaarbankboekjes van de Rijkspostspaarbank bijwerken en poststukken frankeren. De opleiding tot deze functie was intern en duurde maar liefst een half jaar. Alle hoofdsteden en belangrijkste plaatsen ter wereld kennen. Netnummers uit je hoofd leren en nog veel meer. En bijzonder: roken was toegestaan en werd nog heel gewoon gevonden.
• De SVB (niet te verwarren met de Sociale Verzekeringsbank) was een werkomgeving waar ik nog steeds zeer warme gevoelens bij heb. Mijn toenmalige chef was de eerste bepalende persoon die mij prikkelde om in de daar toen opstartende automatisering te stappen. Ik heb het dan over 1984. Als netwerkbeheerder en afdelingshoofd heb ik de hele ontwikkeling van de ICT meegemaakt. De automatisering werd naar kantoor gehaald en vervolgens ook bij de medewerkers thuis geïntroduceerd (met de bij velen wellicht nog bekende PC-Privé projecten). Mijn eerste aanschaf was een IBM PC-XT met een RAM-geheugen van 512 KB en een harde schijf van maar liefst 10 MB. Kosten? Een slordige 14.000 gulden, omgerekend zo’n € 6.300! De eerste laptop met gewicht van 10 kilo en een minuscuul ambergroen schermpje. Werken met WordPerfect als tekstverwerker en Novell als netwerkbesturingssysteem. Een glasvezelverbinding die in 1988 tussen twee gebouwen werd aangelegd en het opzetten van een hybride UNIX/ MS-DOS netwerk waren ook werkzaakheden waar ik mij mee bezighield. Als ik hieraan terugdenk verlang ik bijna weer terug naar die periode. Overigens onderhoud ik nog steeds contact met deze toenmalige afdelingschef.
• Bij DCC, inmiddels na een aantal fusies nu bekend als het Joint InformatievoorzieningsCommando, heb ik als projectmanager gewerkt op een speciale opdracht. Vrij snel na mijn start werd DCC opgenomen in de Defensie Telematica Organisatie (DTO). Samen met een accountmanager moesten er opdrachten buiten DTO geworven en gemanaged worden. Als gevolg hiervan ging ik voor de opdrachten op bezoek bij de Eerste Kamer, het Kabinet van de Koningin, de Tweede Kamer en bij het Kabinet Minister-president (hoewel ik premier Kok nooit ben tegengekomen). Rondje Binnenhof noemde ik dat destijds.

Periode 1998 – 2013

Deze periode is eigenlijk gestart door toedoen van de tweede bepalende persoon: mijn vrouw. Zij merkte aan mij dat ik steeds meer behoefte had mijn morele normen en waarden op mijn eigen manier toe te passen. Dit heeft ertoe geleid dat ik in 1998 als zelfstandig ondernemer van start ben gegaan. Gedurende 15 jaar heeft mij dat langs vele opdrachtgevers en opdrachten geleid. Eerlijkheidshalve moet ik vermelden dat in deze periode ik ook nog een periode in dienst ben geweest bij een bedrijf waar ik medeoprichter van was.

Zonder andere opdrachtgevers en opdrachten tekort te doen, wil ik er een paar uitlichten waar ik, op de een of andere manier, bijzondere herinneringen aan bewaar.

• Johnson & Johnson: voor hun toenmalige dochter Cordis was ik de Europese projectmanager om hun “niet ICT-systemen” millennium-proof te krijgen. Een zeer uitdagende opdracht die vanuit de USA werd gestuurd. Deze opdracht heeft mij naar verschillende landen gebracht en ook een aantal leuke anekdotes opgeleverd. Maar wat mij het meest is bijgebleven is dat ik een aantal keren met het zakelijke vliegtuig van KPN meegevlogen ben van Rotterdam naar Eelde, per vliegtuig naar je werkplek dus. Dat kostte mij minder reistijd en de reis bleek voor Cordis een stuk goedkoper. Win-win dus. Vandaag de dag is dat natuurlijk niet meer te doen, maar het vliegtuig vloog toch en er was plek over.
• Het ministerie van Justitie: dit was het eerste ministerie waarvoor ik ben gaan werken, als direct gevolg van de in het hiervoor beschreven vliegtuig opgebouwde netwerkrelatie. Deze relatie heb ik steeds onderhouden. Een van de meest interessante opdrachten was bij het nog steeds bestaande Centraal Informatiepunt Onderzoek Telecommunicatie. Een zeer interessante en intrigerende werkomgeving.
• Het ministerie van BZK: voor een van de directies was ik de projectmanager voor de vervanging van de regionale analoge 1-1-2 centrales bij de meldkamers naar digitale 1-1-2 centrales. Daarnaast was ik ook betrokken bij vervanging van het Nationaal Noodnet en was ik de offertemanager voor NL-Alert. En terwijl ik dit schrijf krijg ik een NL-Alert testbericht, toeval bestaat niet!  Voor mij was dit een heel leerzame periode, met name omdat ik in een voor mij nieuw domein actief werd: de Openbare Orde en Veiligheid.

Periode 2014-2022

Deze laatste periode beslaat weliswaar slechts een beperkt aantal jaren, maar is in meerdere opzichten de meest indrukwekkende periode geworden. In deze periode heb ik slechts voor één organisatie gewerkt, namelijk Stichting RINIS: Routerings Instituut (Inter)nationale Informatiestromen. Gehuisvest in Amstelveen bij de SVB (en nu wel de Sociale Verzekeringsbank).

Als zelfstandige ben ik begonnen met een project dat een keiharde deadline had vanwege een wetswijziging. Deze wijziging had (als gevolg van de decentralisatie van zorgtaken) betrekking op het uitwisselen van berichten over Wmo, Jeugd en WLZ.
De toenmalige directeur van RINIS is de derde bepalende persoon geweest. Omdat ik vanwege darmkanker helaas mijn werk neer moest leggen, liepen mijn inkomsten (aangezien ik nog zelfstandige was) drastisch terug. Nadat ik min of meer hersteld was en ik weer op zoek was naar een opdracht heeft hij mij opnieuw ingehuurd. Hij gaf mij veel vrijheid bij de invulling en uitvoering van mijn nieuwe opdracht. Zijn loyaliteit heb ik zeer gewaardeerd en mede daarom besloten om bij RINIS, als business development manager, in dienst te treden.

In deze functie heb ik de Europese ontwikkelingen m.b.t. de digitale overheid van zeer dichtbij meegemaakt en een aantal lidstaten bezocht. Voor RINIS heeft dit geleid tot een paar mooie en uitdagende opdrachten waarvoor ze nog jaren diensten kunnen leveren. 

Deze relatief korte periode betekende voor mij wel een perfecte afsluiting van mijn carrière.

Resumerend

Voor een schoolverlater zonder diploma, mag ik met trots terugkijken op mijn carrière. Deze heeft mij langs tal van interessante werk- en opdrachtgevers geleid en mij veel uitdagende opdrachten bezorgd. Daarnaast heb ik heel veel fijne en waardevolle contacten op kunnen bouwen.

Zoals ik in het begin aangaf ben ik in iedere periode wel op de proef gesteld wat betreft mijn principes en persoonlijke eigenschappen. De ervaring leert dat niet iedereen is zoals hij of zij zich voordoet en dit soms botst met mijn gevoel voor rechtvaardigheid. 

Waar ik in dat opzicht het meest trots op ben is dat ik in mijn hele loopbaan mezelf ben gebleven: de mens staat centraal, integer, belangstelling voor het individu en open en eerlijk samenwerken.

Een nieuwe periode breekt nu aan, zowel voor mij als voor mijn vrouw. Genieten van de vrije tijd, de kinderen, onze vier kleinkinderen en tijd voor hobby’s. Naast het bloggen is dat fotograferen en pizza’s bakken (https://opapietzeria.nl). 

Wie weet komen we elkaar nog eens digitaal tegen. Proost!