27 december 2021

De nachtmis is een typisch katholieke liturgie en (volgens Van Dale) een mis die met Kerstmis, in de nacht van 24 op 25 december, wordt opgedragen.

Letterlijk gezien klopt dit, maar in de praktijk minder. Reeds in de kerk waar ik vroeger de nachtmis bijwoonde begon deze al om 10 uur ’s avonds en was het rond half twaalf afgelopen. Geen nachtwerk dus.

Mijn vrouw komt uit een echt katholiek gezin waar het geloof naar de regel werd beleden. Vandaag de dag is dat nagenoeg weggeëbd. In de tijd dat ook wij nog wekelijks naar de kerk gingen, was Kerstavond nog een echte familietraditie.
Joke zong nog (samen met haar zus en vader) in het kerkkoor en vaak zaten we met tienen of meer in de kerk. Na afloop ging iedereen traditiegetrouw naar het ouderlijk huis. Daar was de tafel al gedekt en werd er koffiegedronken, broodjes en krentenbrood gegeten en volop gekletst. Ook al kwamen we net uit de kerk, natuurlijk werd er nog wel eerst even gebeden.
Niet zelden werd de maaltijd gevolgd door een biertje. Zo werd het toch nog een soort van nachtmis en eentje vol gezelligheid, warmte en saamhorigheid. 

Hoe anders was het nu. De kerk: daar doen we al lang niet meer aan (met uitzondering van Kerstmis) en corona maakt zelfs dat nu onmogelijk. Dit jaar was het extra sober. Vanwege de verkoudheid (veel hoesten) van Joke sliepen we apart. Op kerstavond ging al vroeg het kaarsje uit en besloten we bijtijds naar bed te gaan. Zo gebeurde het dat ik klokslag 10 uur alleen in bed stapte.
Ik besloot om via een stream even naar de nachtmis te kijken vanuit een kerk waar we al eerder naar de nachtmis waren gegaan.

En een wonder geschiedde.

Zo in mijn eentje liggend in de koude en donkere kamer kwamen de gedachten en gevoelens van weleer bij mij terug en voelde ik weer warmte en gezelligheid van toen.