4 juli 2023

Het Perfecte Plaatje is een programma waarin acht bekende Nederlanders (met een passie voor fotografie) de strijd met elkaar aangaan. Onlangs was de competitie in Zuid-Afrika, met in de finale een wildlife shoot. De opdracht luidde om tot een drieluik te komen van een ranger, de natuur en een wild dier. 
Wie deze finale heeft gezien zal waarschijnlijk ook onder de indruk zijn geweest van de beelden uit het wildpark. Ook ik was hiervan onder de indruk en het deed mij terugdenken aan onze vakantie in Namibië. Ondanks dat dit al 15 jaar geleden is, denken wij hier nog zeer regelmatig aan terug. Al was het alleen maar vanwege een foto die al sinds 2008 in onze woonkamer hangt.

Uit de vele foto’s die we destijds hebben gemaakt heb ik twee selecties gemaakt. De eerste om, indachtig de opdracht uit Het Perfecte Plaatje, te komen tot een drieluik. De tweede om een globale indruk te geven van al het moois dat we hebben gezien en waar we nog steeds van genieten. 

Drieluik

Ik geef direct toe dat dit misschien niet de mooiste foto’s zijn, maar ik heb ze wel bewust gekozen.
Als eerste de foto van de ranger. Wij zijn een aantal dagen op het Waterbergplateau geweest. Echt in the middle of nowhere. De ranger begeleidde ons bij onze wandeltochten aangezien de wilde dieren er vrij konden rondlopen. Vooral de bavianen waren zeer brutaal en agressief. Om die reden was ons slaapvertrek (een soort stenen tipi) van een zware, schuin aflopende en naar buiten vallende deur voorzien. 
De tweede foto is van een oryx (gemsbok). Hij staat iets verhoogd in een verder kaal en groots landschap. De oryx geldt als het nationale dier van Namibië vanwege zijn moed, elegantie en trots.
De derde foto is van een boom met hierin een nest van wevers. Eerlijk is eerlijk: we hebben wel grotere nesten gezien, maar deze heb ik gekozen vanwege de bijna loodrechte schaduw onder de boom. We waren immers vlak bij de Steenbokskeerkring. De nesten kunnen tientallen families herbergen en worden ieder jaar groter. De opening is met opzet naar onderen om zoveel mogelijk aanvallers (met name slangen) te weren.

Selectie

Waterbergplateau
Dit plateau is een zandstenen plateau van 200 meter hoogte, met veel groene natuur en prachtige bloemen en planten. Het plateau is zo’n 400 km2 en is een beschermd gebied. Wij verbleven (met opzet) in een vrij primitief kamp met onze gids, een ranger, de chief van het plateau en een gastvrouw. Naast de mooie natuur was vooral het contact met de gastvrouw heel bijzonder. Zij sprak alleen haar moedertaal, maar ook hier werd muziek een verbindende factor. Joke kent een paar Afrikaanse liedjes die zij ook kende. Dus stonden ze samen zingend de afwas te doen. Er was voor ons eten meegenomen, maar wij vonden het niet meer dan logisch om het eten met elkaar te delen (zij aten een soort pap en wij van de barbecue). Dit werd door hen zeer gewaardeerd en Joke kreeg een mooie handgemaakte ketting en er vloeiden tranen bij het afscheid.

Etosha
Het nationaal park Etosha is enorm groot, ongeveer 20.000 km2. Ter vergelijking: Nederland is 41.500 km2 groot. Feitelijk is het een opgedroogd meer waaraan het zijn naam dankt (Etosha betekent grote grijze vlakte zonder water). In het park zijn diverse overnachtingsplekken, voorzien van alle noodzakelijke faciliteiten. Ondanks dat we er maar een beperkt aantal dagen zijn geweest, hebben we heel veel moois gezien. Bijna de big five, maar genoeg om nooit te vergeten.

Walvisbaai
Om maar direct met de deur in huis te vallen: de walvis hebben we niet gezien. Maar wel dolfijnen, zeeleeuwen, flamingo’s, pelikanen en nog veel meer. Op ons bootje kwamen de zeeleeuwen aan boord, wetende dat ze iets lekkers zouden krijgen. Een kolossaal beest, maar we voelden ons prima op ons gemak. 

Andere beelden
Om te voorkomen dat het alsnog een reisverslag wordt laat ik veel andere hoogtepunten weg. Toch kan ik het niet nalaten om nog een paar foto’s te delen van de:
– Fish River Canyon (met 160 km de een na langste canyon ter wereld).
– Deadvlei met skeletten van bomen van meer dan 900 jaar oud (zwartgeblakerd door de zon).
– Sossusvlei met duinen tot 400 meter hoog. Een minder hoge hebben we beklommen (vanwege
de hitte moesten we hier al om 6 uur ’s morgens aan beginnen).
– Katatura, een buitenwijk van Windhoek. Letterlijk betekent dit “plek waar je niet wilt wonen”.
En tot slot nog wat losse foto’s.

Beekse Bergen

Aan de ene kant heb ik de neiging om deze reis nog een keer over te doen, maar ik realiseer mij dat de kans op teleurstelling erg groot is. Het was een fantastische ervaring, iets waarvan we toen al wisten dat we zoiets maar een keer in ons leven mee zouden maken.

Als je in de omstandigheid bent om een keer een safari in Afrika te maken: doe het, het levert zoveel moois op. Niet alleen over de natuur, maar ook over de mensen daar en de tegenstellingen in Afrika.
Ben je daartoe niet in de gelegenheid, dan is een bezoek aan de Beekse Bergen zeker een goed alternatief. Daar kun je ook prima op safari. Wij hebben dit vlak na terugkomst uit Namibië met veel plezier gedaan en wat denk je: de jachtluipaard die wij in Namibië hebben gemist, kwam daar fantastisch voor mijn lens.