10 juni 2022

Recent ging ik met een neef van mij voor een fototour door Delft. We hebben bewust niet het centrum opgezocht, maar het gebied net daarbuiten. Mijn neef komt uit Breda, maar heeft wel een klik met Delft. Ik ben geboren en getogen in Delft en vond het leuk om wat wetenswaardigheden met hem te delen.

Via het Kalverbos, de watertoren en het vermeende graf van Lodewijk de XVII^e kwamen we terecht in het Agnetapark.

Agnetapark

Ik schat in dat nagenoeg iedere Delftenaar de geschiedenis van het Agnetapark kent. Toch blijft het een mooi verhaal: de directeur van de Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek (in de volksmond ‘De Gist’ genoemd), de heer J.C. van Marken, wilde een complex van woningen neerzetten met bijbehorende faciliteiten. Dit complex kreeg de naam van zijn vrouw, Agneta Matthes. Op Wikipedia en op de website van Indebuurt staan mooie beschrijvingen opgenomen. Ik beveel ze van harte aan!

Uitstraling

De uitstraling van het park is moeilijk in een woord te vatten. Het park is als een dorp in een stad. Het heeft een heel eigen sfeer en roept een gevoel van terug-in-de-tijd op. Een gevoel van kneuterigheid komt ook op, maar wel op een heel positieve manier: gemoedelijkheid en gezelligheid.  

Wat in een deel van het park opvalt zijn de huizen die geel geverfde sponningen hebben. Een ander opvallend detail is dat de heggen overal nagenoeg even hoog zijn en dat de voortuinen en straten er erg verzorgd uitzien. Ook straalt de wijk een enorme rust uit.

Nummer 10

Al fietsend door de wijk kwamen we een bewoner tegen die de heg aan het bijwerken was. Ik begon een praatje met deze man te maken en zowel mijn neef als ik bleven vervolgens zeer geïnteresseerd luisteren.

Bevlogen vertelde hij dat hij er al 46 jaar woont (uiteraard als ex-medewerker van een van de fabrieken van Van Marken) en al 20 jaar geleden met vervroegd pensioen is gegaan. Hij legde uit dat zijn huis oorspronkelijk twee huisjes waren en intussen gemoderniseerd is. Zijn huis is zijn leven, nooit meer weg.

Ook zijn werkzame leven kwam voorbij (startend als leerling Metaal- en Elektrotechnische industrie) en de historie van de wijk. Met daarbij de tip dat als ik echt veel meer wilde weten ik de buurman van een paar deuren verder moest aanspreken.Natuurlijk wilde ik ook iets weten over de keurige heggen in de wijk. Deze worden onderhouden door een firma die daar een onderhoudscontract voor heeft en twee keer per jaar langskomt. En dit gaat ook echt volgens de gemaakte afspraken wat betreft de hoogte van de heg (waar nodig nagemeten). Dat laatste deed mij denken aan de sfeer die de Engelse detectiveserie Midsomer Murders uitstraalt.

Na een smakelijk verhaal met vele uitstapjes uit zijn leven zijn we met een prettige extra bagage weer op de fiets gestapt!

Moraal van het verhaal

De passie, liefde die deze bewoner uitstraalt (met soms ook een kritische noot) past naar mijn idee volledig bij de sfeer van de wijk: een eigen verhaal, trots, romantisch, een mooi verleden, eigentijds, een vitale uitstraling en klaar voor de toekomst.