31 augustus 2022

Ik kan mij voorstellen dat, bij het lezen van de titel, er een beeld ontstaat van iemand die in een camouflagepak door allerlei tuinen kruipt om foto’s te maken. Bijna niets is minder waar. Het enige dat klopt is dat ik inderdaad wel eens heb moeten kruipen voor een foto. 

Ik lees wel eens in boeken over natuurfotografie dat de eigen tuin een bron van inspiratie kan zijn. Inmiddels kan ik dit bevestigen. Deze foto’s zijn in onze eigen tuin gemaakt.

Gestimuleerd door mijn oudste kleindochter die met een spiedend oog door de tuin loopt en (gewapend met haar mobiel) mooie foto’s weet te maken ben ik ook op een andere manier de tuin gaan bekijken.

Soms waren we samen aan het struinen en andere keren deed ik dat op eigen houtje. Van lang niet alles wat voorbijkwam is het mij gelukt dat goed vast te leggen, maar van een aantal wel. Gewoon doorsnee, maar bijzonder werd het wel door bijvoorbeeld het gebruik van een macrolens, of het innemen van een andere camerapositie of gewoon geluk hebben. Deze foto’s zijn ook nog eens in onze eigen tuin gemaakt. Zoals met de libelle die met een mier in haar bek aan kwam vliegen.

Het resultaat stimuleert mij wel om hier mee door te gaan.

Nog een mooie nazomer gewenst!