30 december 2022

De keren dat ik in Maastricht ben geweest is op één hand, of zijn misschien op twee handen, te tellen. De afstand zal hier de grootste boosdoener in zijn, want aan de stad zal het niet liggen.

Kenmerkend voor Maastricht

1. De Romeinse tijd. Maastricht is ontleend aan een doortocht door de Maas in die tijd: Mosa Trajectum. Het Romeinse verleden is nog duidelijk aanwezig, onder andere met een wandeltocht.
2. Carnaval. Ik ben zelf absoluut geen carnaval feestganger, maar de passie die carnaval met zich meebrengt spreekt mij wel aan. Eigenwijs genoeg wijkt Maastricht af van de gewoonte om tijdens het carnaval een andere naam aan te nemen. Maastricht blijft gewoon Mestreech.
3. De Mastreechter Staar. Vooral vanuit mijn jongere jaren kan ik mij herinneren dat mijn vader hier graag naar luisterde. Deze, inmiddels Koninklijke, zangvereniging is al in de 19^e eeuw opgericht!
4. André Rieu. Zijn concerten zijn vermaard, niet in het minst die op het Vrijthof waar hij ieder jaar groots uitpakt en het plein uitpuilt van vrolijke, gezellige, zingende en dansende mensen.

Kerstmarkt

Nu wil het toeval dat ik deze week in Limburg ben en dan kom ik niet weg met te zeggen dat Maastricht ver weg is. Zeker als er een kerstmarkt is. Naar men zegt moet je hier een keer geweest zijn in je leven. Dit jaar was het dan zover.Met de kerstmarkt heb ik Maastricht op een andere manier beleefd. Drukke, maar niet te drukke, winkelstraten naar het Vrijthof. Een plein vol met kerstkraampjes en dus ook daar veel volk op de been. Maar nergens bespeurde ik ongeduldige of geagiteerde mensen. Niet alleen de bezoekers, maar ook de marktlui waren gezellig en vrolijk.

Reuzenrad

Gevangen door deze gezelligheid heb ik mij laten verleiden tot een ritje in het reuzenrad. Samen met mijn dochter en twee kleinzoons ben ik in een van de cabines gestapt. Het is logisch dat het reuzenrad zo af en toe moet stoppen om mensen uit- en in te laten stappen. Dat is voor mij, zo bleek, het kritieke moment. Hangend in de lucht met twee enthousiaste kleinkinderen die het leuk vinden om naar buiten te kijken en lekker te bewegen vind ik het best wel spannend. “Kijk opa, we kunnen zo lekker schommelen. Ja lieverd, erg leuk maar ik zou het fijn vinden als je dat niet doet ;)”.

Nadat ik mijn eerste vrees had overwonnen, gaf ik mij over aan het mooie uitzicht over de stad, terwijl ik in mijzelf een lied van Benny Neyman zong:

Kom met me mee naar Maastricht 
Voor wie niet weet waar dat ligt 
Ergens in het uiterste zuiden van het land 
Parel van het Limburgse land 
Stad met een eigen gezicht 
Door de Romeinen gesticht 
En door de Fransen beïnvloed als geen 
Kom maar dan gaan we d’r heen

Conclusie

Genietend van het uitzicht, de kerstmarkt en de Maastrichtse gezelligheid realiseer ik mij dat dit lied de spijker op z’n kop slaat. Maastricht met zijn stokoude straten maar jong nog van hart. Altijd een beetje apart.