Vandaag wordt het 30 graden en nadat ik deze vakantie voor de derde keer behoorlijk hard mijn hoofd had gestoten, was dat voor ons het teken om even gas terug te nemen. We hebben al ruim 2.000 kilometer op de teller staan en het is goed om een rustdag te nemen. Of zoals de Fransen zeggen: jour de repos.

Ik vind dat mooier klinken, sowieso ben ik wel gecharmeerd van de Franse taal. De klank, de woorden, de uitspraak. Ik mag het wel. Bijna alles klinkt romantisch, behalve Route Barrée natuurlijk ?.

Een rustdag voor ons staat niet gelijk aan een dagje strand, ligbed of een luie stoel. Nee, we vinden het altijd leuk om een stukje omgeving te verkennen. Deze wordt gekenmerkt door een aantal mooi opgezette en (zeker ook vanwege de zondag en het weer) drukke badplaatsjes. Het zou ons niet verbazen dat hier een aantal pensionado’s in de wintermaanden neerstrijken.

Achtereenvolgens liggen de plaatsen Royan, Vaux-Sur-Mer, Saint-Palais-Sur-Mer en La Palmyre met een fantastisch uitzicht aan de Golf van Biskaje.

Passend bij een rustdag is een sieste. Een eenvoudige maaltijd in ons huisje en daarna even de ogen dicht. Dat gedaan hebbende, waar Joke intussen nog even in het zwembad heeft gezwommen, zijn we in de loop van de middag naar het strand gegaan om voor (misschien wel de laatste keer dit jaar) een duik in de zee te nemen.

Daar aangekomen wisten we niet wat we zagen: het strand was vele malen groter dan gisteren en de zee ook veel kalmer. Voor Joke een genot want zo kon ze veel meer genieten van de golven. Terwijl we heerlijk aan het badderen waren merkten we wel dat het begin van het strand steeds verder van ons vandaan kwam te liggen. De vloedlijn begon al gevaarlijk dicht ons stapeltje kleren te benaderen. 

Dus alles opgepakt en naar achteren verhuisd waarna we besloten om niet meer terug de zee in te gaan. Niet veel later moesten we weer verhuizen, de zee rukte vrij snel op. We hielden het voor gezien om even naar het centrum van ons plaatsje te lopen. Even bleek een half uur lopen te zijn. Omdat het zondag was, hielden we er rekening mee dat er veel gesloten zou zijn.

Inderdaad waren in ieder geval de restaurants (volgens mij waren dat er twee) gesloten op zondag, maar een terrasje met een parasol met daarop de verleidelijke titel Carlsberg deed voor ons niet onder. En het plaatsje was zeker leuk om even gezien te hebben. Oud en sober, maar daardoor best indrukwekkend en een heel mooi park.

Terug in ons appartement nog een maaltijd in elkaar geflanst van wat restjes en de fles Bourgogne leeggedronken. 

De rustdag was goed verlopen. Morgen op weg naar ons volgende onderkomen dat in de buurt van La Roche-surYon ligt.