15 juli 2022

Eigenlijk is de titel van deze blog helemaal fout. Allereerst ben ik nog maar 65 en volgens de wetgever behoor ik dan nog tot de werkende klasse. Pas over twee jaar ga ik genieten van mijn AOW en pensioen.
Daarnaast ben ik formeel nog in dienst van mijn werkgever. Sterker nog: op de dag dat ik deze blog schrijf valt voor de allerlaatste keer mijn salarisstrook in de digitale brievenbus.
Toch voel en gedraag ik mij als een pensionado en levensgenieter en dat was best wel spannend in het begin. Tijdens mijn afscheidsronde kreeg ik natuurlijk vragen als ‘en wat zijn je hobby’s?’ of ‘en wat ga je nu doen?’.
Stoer antwoordde ik dat ik mij hier al een jaar op had voorbereid en dat ik in de startblokken stond om van het vrije leven te gaan genieten. Dat klinkt leuk, maar zou dat in de praktijk ook zo werken?

Daar gaat deze blog over!

Wat is er veranderd in mijn leven?

Om te beginnen eerst eens kijken wat er allemaal veranderd is. Heel veel natuurlijk en dit zijn dan vooral de voor de hand liggende zaken.
Het allerbelangrijkste voor mij is, dat ik veel meer rust in mijn hoofd heb. Ik was dagelijks met mijn werk bezig, zowel overdag als ’s nachts. Dit is na 15 juni van de ene op de andere dag verdwenen. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik in de afgelopen maand best wel een drukke agenda heb gehad (zie verderop kopje Activiteiten).
Heeft dit geleid tot een betere nachtrust? Nee, niet direct maar wel tot meer energie. Met mijn nachtrust laad ik de accu dus kennelijk beter op!
En dat maakt dat ik overdag meer kan doen en ik ook veel minder gestrest ben en dat ik wat meer rust uitstraal (hopelijk komt dit ook zo over).
Wat ook is veranderd is dat ik mij niet meer druk maak als ik iets niet op een dag afmaak. Dat was tijdens mijn werkzame leven wel anders. Nu denk ik makkelijker ‘de rest komt morgen wel’.

Kortom: genieten van het leven dus en van iedereen en alles om mij heen.

Wat is er niet veranderd?

Natuurlijk ben ik geen Piet 2.0 geworden. Mijn eigenaardigheden zijn er nog steeds (als je nieuwsgierig bent welke dat zijn moet je dit mijn vrouw maar eens vragen). Ook heb ik nog steeds last van plotseling opkomende vermoeidheid. Ik betwijfel of dit nog steeds een gevolg is van de chemotherapie, ik vermoed dat de leeftijd hier ook een rol in speelt (of een combinatie).
Wat ik ook (te veel misschien) nog doe is achter de laptop zitten. Dit is een zo ingesleten patroon dat ik een wat ‘unheimisch’ gevoel heb als ik ’s morgens iets niet-digitaal ga doen. Is dat erg? Ik denk van niet, maar het zou zeker niet verkeerd zijn om dit enigszins te gaan ontwennen.
Ook moet ook nog wel wennen aan het feit dat ik niet per se nuttig bezig hoef te zijn. Met even een keer niets doen heb ik nog wel wat moeite.

Activiteiten

Nu ik een klein inkijkje heb gegeven hoe het mij er van binnen aan toegaat, wil ik je graag meenemen in mijn dagelijks leven zo in de eerste maand.

Als gezegd had ik veel om handen zoals mijn verjaardag (in drie etappes), andere verjaardagen in de familie, onze trouwdag en een pizza party voor 12 mensen. En natuurlijk de oppasmomenten voor onze kleinkinderen. Al met al nog niet heel veel dagen zonder een afspraak in de agenda. En daarom hebben we nog weinig tijd genomen om samen een dagje uit te gaan.
Natuurlijk zijn we wel op stap gegaan. Soms ’s morgens vroeg zwemmen in het Delftse Hout, wandelen of fietsen in de buurt of gewoon relaxen in de tuin. Het weer leende zich daar goed voor.

Gelukkig heb ik voldoende momenten gehad om tijd te besteden aan wat hobby’s. Ik ben momenteel bezig mij te verdiepen in macrofotografie en het vastleggen van wat ik zoal in de tuin of bij ons in de omgeving tegenkom. Prettig is ook dat de eerste kleine klusjes ook al zijn gedaan.

Ook ben ik begonnen met lezen. We hebben nog een kast vol, met voor mij ongelezen, boeken. Ik moet wel bekennen dat ik nog te onrustig ben om zomaar een uur of langer te gaan lezen, maar ook dat gaat vast komen!

Conclusie

Mijn conclusie is dat ik goed begonnen ben aan mijn nieuwe leven. Ik ben bewuster gaan leven en koester de dagen zonder haast.

Mijn nieuwe motto lijkt te gaan worden: Genieten van wat is geweest en uitzien naar wat gaat komen.

En daar ben ik blij mee.