20 december 2024

Deze maand vond in Delft de jaarlijkse Rotary Santa Run plaats. Omdat onze kleinzoons meeliepen was dit voor ons een mooie aanleiding om ernaartoe te gaan. Een bezoekje dat ons nog lang zal blijven heugen.

Rotary Santa Run

De Rotary Santa Run; een fun run waarbij de deelnemers een parcours (hard)lopen voor het goede doel. In 2008 begonnen als evenement van Rotary Club Gorinchem, waarna dit voorbeeld door vele Rotary Clubs in het hele land is gevolgd. De opbrengst van deze run loopt inmiddels in de vele honderdduizenden euro’s.
Ook in Delft staat deze loop al een aantal jaren op de agenda. Dit jaar voor de zesde keer.
Maar liefst 750 deelnemers (de loop was uitverkocht) renden of liepen, verkleed als kerstman, langs de pittoreske Delftse grachten. En alleen maar vrolijke gezichten!

Aanmoedigen

Als gezegd besloten wij langs de route te gaan staan om aan te moedigen. Omdat op zo’n dag de fiets het meest praktische vervoermiddel is, besloten we om met fiets en al op een duidelijk zichtbare plek te gaan staan. Dus fiets op slot en wachten maar. Na het aanmoedigen snel met de fiets naar de finish. Weer de fiets op slot zetten om vervolgens op te gaan in de menigte. Dit verliep allemaal naar wens en met een goed gevoel fietsten we weer naar huis. Daar wachtte ons een onprettige verrassing. Geen inbraak gelukkig, maar kennelijk was ik de afstandsbediening verloren om de garagedeur te openen. Waarschijnlijk uit mijn jaszak gevallen toen ik de fietssleutel pakte. Gelukkig hadden we een huissleutel meegenomen, maar wel onhandig dat de afstandsbediening kwijt was.

Scherpe ogen

Mijn vrouw heeft al vaker bewezen een goede speurder te zijn. Als ik weer eens iets kwijt ben, weet zij het meestal boven water te toveren. Mijn zoekvermogen is absoluut onder de maat (het schijnt dat meer mannen moeite hebben met iets vinden), maar dan doe ik absoluut tekort aan de scherpe ogen van Joke. Dus eigenlijk verbaasde het mij niet dat zij ineens met een vermoedelijke Eureka kwam. Ze had met haar mobiel een stukje gefilmd en meende iets op de straat te zien liggen dat weleens de afstandsbediening zou kunnen zijn. Inderdaad, het zou kunnen maar het kan ook van alles zijn. Maar stel ……

Terug naar Delft

Dus aan het begin van de avond gingen we, nu wel met de auto, terug naar Delft. Aangezien de vermoedelijke locatie van de afstandsbediening in een autoluw gebied ligt besloot ik om de auto, met alarmlichten aan, half op de stoep en half op de straat te parkeren en de laatste honderd meter te voet af te leggen. Aangezien een camper achter mij wachtte, kon ik snel uitstappen en aan de speurtocht beginnen. In eerste instantie zag ik niets, maar plots: ja hoor, daar lag hij. Verscholen onder een uitstekend richeltje in de goot. Blij als een kind ging ik terug naar de auto. Eerst lopend maar al snel rennend omdat ik meende allerlei getoeter te hebben gehoord.

Consternatie

Aangekomen bij de auto trof ik Joke buiten de auto aan, met naast haar de politie die bezig was om de bestuurder van de camper duidelijk te maken dat er ruimte zat was om door te rijden. Achter haar een rij van zo’n negen auto’s die verantwoordelijk waren voor het getoeter. En de camper: die was de reden dat er getoeterd werd en ik bleek de oorzaak van het feit dat de camper niet doorreed. 
De agent had Joke verteld dat zij de weg blokkeerde, maar ze kon niet wegrijden omdat ik de sleutels in mijn zak had. Niet handig van mij, dat vond de agent ook, maar fijntjes merkte hij ook op dat er meer dan genoeg ruimte was voor de camper om te passeren. Al met al kwam alles goed, met dank aan Joke. Op de eerste plaats omdat ze het weer bij het goede eind had en anderzijds omdat ze koelbloedig reageerde op de ontstane verkeersopstopping.