25 januari 2025
Vorig jaar heb ik mij laten verleiden tot het nemen van een abonnement. Op de krant welteverstaan. Jarenlang was dit niet aan mij besteed. Ik haalde het nieuws wel via diverse nieuwssites, apps en natuurlijk de radio en de televisie.
Toch miste ik soms wat achtergrondinformatie en artikelen over meer tijdloze onderwerpen. Dus toen Joke in het winkelcentrum tegen een verkoper aanliep met een, in onze ogen, goed aanbod hapte ik toe.
Pensionerend Nederland
Inmiddels ben ik gewend aan het nachtelijke geluid als de krant in de brievenbus wordt gestopt. Een paar uur later verdelen we eerlijk de krant en onder het genot van een ontbijt of kopje koffie beginnen we de dag met een leesuurtje. Dit ochtendritueel is denk ik heel herkenbaar voor pensionerend Nederland.
De laatste weken valt het mij echter steeds zwaarder. Het nieuws uit het Midden-Oosten, Oost-Europa en sinds kort ook uit de V.S. maakt het consumeren van het nieuws soms onverteerbaar. Mijn ontbijt smaakt in ieder geval een heel stuk beter. Steeds vaker heb ik de neiging om de eerste pakweg 7 pagina’s van de krant over te slaan. Dat kan hoor, maar onze krant is niet zo dik dus blijft alleen deel twee over. Dus worstel ik mij door het nieuwsaanbod en wind ik mij op over wat er allemaal in de wereld aan de hand is.
Zaterdageditie
De zaterdageditie is altijd een stuk uitgebreider, ook vanwege een aantal beschouwende bijdrages. Zo las ik vanochtend in de bijlage een interview met onze nationale brombeer Maarten van Rossem. En wat blijkt: hij is veel positiever en relativerender dan ik dacht. Sterker nog, met zijn beschouwingen over de nationale- en wereldpolitiek kreeg ik zowaar een positief gevoel. Het is ernstig maar zeker niet zo bedreigend als ik dacht. Gelukkig is niet alles wat je ziet ook echt zo. Net zoals de afbeelding boven deze blog.
Kan ik nu met dit alles iets? Ik denk het wel. Een goede vriendin heeft ons een tijd geleden een goed advies gegeven: soms kun je het best gewoon hummen en knikken.
Ik ga dit de komende weken eens uitproberen. Al hummend en knikkend de krant lezen. Je bent gewaarschuwd Joke!
6 Comments
Herkenbaar, het ritueel van samen de krant lezen.
Dat hummend en knikkend doen, dat ga ik ook maar eens proberen.
En is het vanochtend gelukt?
Leuk blog, Piet
Ik kan ook niet zonder een krant, de avondkrant werd omgezet naar een ochtendkrant en ik herken je ervaring, al ontbijtend de krant doornemen.
Ik vind het vanaf de woensdag editie ook fijner worden om te lezen tegenwoordig, qua artikelen.
We slaan/ bladeren ons door de eerste twee weekdagen maar doorheen.
Nog twee dagen wachten Anneke, dan is het weer woensdag 😉
Helemaal eens met je; soms heb ik zo onheimzaam gevoel als je alle narigheid in een keer geserveerd krijgt op het internet. Dus heb ik nu 3x per week een echte krant. Daar staan welliswaar ook de narigheden in maar ook ander nieuws wat mijn dag dan weer goed maakt. Heerlijke dagen: koffie, krantje en dan een uurtje lopen met mijn trouwe 4-voeter!
Goede keuze lijkt mij. En een wandeling met de hond is altijd heerlijk om op andere gedachten te komen. Zeker in zo’n mooie omgeving als bij jou!