12 februari 2025

Heb je het over geraniums dan denk ik, zeker gezien mijn status, aan gepensioneerden die niets om handen hebben. Ik las vandaag dat Nederland momenteel ongeveer 3,3 miljoen mensen telt die de status AOW’er hebben. Lang niet iedereen zit achter de geraniums gelukkig.

Dit deed mij denken aan vorige week. Ik stond buiten bij de fiets te wachten terwijl Joke een boodschap deed. Naast mij was een oudere man bezig zijn boodschappen over te laden van een karretje in zijn fietstas. Het karretje wegzetten kostte wat moeite, maar het lukte. Hij kwam teruglopen en keek mij op zo’n manier aan dat ik voelde dat hij een praatje wilde maken.

Nu ben ik ook de rotste niet, dus begon ik met een dooddoener. Toch bleek het een voltreffer. Hij begon te vertellen dat hij zijn hele leven in de tuin had gewerkt en op zijn 57ste kon stoppen. Hij had toen al meer dan 40 jaar gewerkt vertelde hij.

‘En vandaag’ vroeg ik, ‘hoe ziet uw dag er vandaag uit’?
‘Nou ik ga straks eerst koffiedrinken en moet ook nog de konijnen verzorgen’ zei hij. En hij ging verder: ‘tussen de middag eet ik het liefst warm en verder wat aanrommelen’. Hij verveelde zich niet, ging ’s avonds regelmatig biljarten. ‘Dus u komt de dagen wel door’ schatte ik in en dat beaamde hij.

Hij pakte zijn fiets en maakte aanstalten om weg te gaan maar draaide zich nog even om. ‘Tsja zei hij’, met een wat zachtere stem, ‘ik ben alleen’. Die conclusie had ik al getrokken maar ik vond het te indringend om hem dat zo te vragen. Ik vroeg voorzichtig: ‘bent u altijd alleen geweest’? Nee, dat niet. Zijn vrouw was al 15 jaar geleden overleden. ‘Maar het is niet anders en ik ga niet achter de geraniums zitten’. ‘Ik ben al 87 jaar meneer’ voegde hij er aan toe.

‘Dus u maakt er iedere dag een mooie dag van’ stelde ik vast. Dat beaamde hij en zo besloot hij ons gesprekje. Hij liep rustig weg, stapte op zijn fiets en reed de straat uit. Joke kwam net weer aangelopen. Ook wij stapten op de fiets en reden weg. De andere kant op.

Deze man zie ik misschien nooit meer, maar onbewust gaf hij mij een goed gevoel: pluk de dag!