13 mei 2025
Ja, de titel in combinatie met de foto geeft natuurlijk alle ruimte voor interpretaties. Om daar direct een einde aan te maken: het heeft te maken met het ontdekken van wat ik noem ‘het andere Delft’.
De aanleiding hiertoe was een cursus ‘Historisch huizenonderzoek’ waar ik al eerder een blog over heb geschreven. Maar waarom een nieuw avontuur?
Delft-maatje
Aan de cursus historisch huizenonderzoek heb ik een ‘Delft-maatje’ overgehouden. Eens in de zoveel weken maken we een afspraak om iets in Delft te verkennen. Samen lopen of fietsen we door Delft. Wat dit extra leuk maakt is dat hij, als voormalig docent aardrijkskunde met ook veel kennis van geschiedenis, een heel andere kijk op Delft heeft dan ik. Juist daarom zijn deze afspraken altijd verrassend.
Het andere Delft
Eerst door mijn cursus fotografie en later door de cursus historisch huizenonderzoek, ben ik op een andere manier naar de stad gaan kijken. Dat betekent meer oog voor detail, meer tijd nemen om iets in je op te nemen en dit vervolgens te kaderen. Zo laat je weg wat van minder van belang is en leg je automatisch het accent op het onderwerp.
Mijn ‘Delft-maatje’ woont nog maar relatief korte tijd in de stad. Hoe hij Delft ontdekt is soms nieuw en verrassend voor mij. Ik meen het een en ander te weten over het Delft van vroeger (ik ben een Delvenaar) wat hem nog wel eens de opmerking ontlokt “Zo, krijg ik weer college?”. Hij daarentegen is een Delftenaar en heeft zich verdiept in de vernieuwing en de bouwkundige ontwikkeling van Delft. Daar lag mijn focus nu weer niet. Door het bij elkaar brengen van die twee werelden ontstaat er voor mij het andere Delft. En dat is zeer verrijkend kan ik je zeggen! De keer dat we de nominaties van de Le Comte prijs bezochten is hier een mooi voorbeeld van.
Le Comte prijs
Ieder jaar reikt Delfia Batavorum de Le Comteprijs uit voor de beste verfraaiing van het Delftse stadsbeeld. Het kan een restauratie of een verbouwing van een monument zijn, maar ook het plaatsen van een beeld of een stoephek, het aanbrengen van een muurschildering, een winkelpui, gevelsteen of gevelreclame. Bij voorkeur refereert de verfraaiing op een of andere manier aan de Delftse historie, maar dat mag zeker ook de recente historie zijn. Iets nieuws in de naoorlogse buitenwijken kan dus ook in aanmerking komen.
Een aantal van deze verfraaiingen hebben we bekeken. En passant hebben we ook nog een stukje geschiedenis van de Hof van Delft tot ons genomen.
We sloten onze tour af met een kopje koffie bij koffiehuis Het Kalf, een begrip in Delft. Gelegen bij het Kalverbos, waar ik eerder een blog over heb geschreven. Als je op zoek bent naar een stukadoor, timmerman, elektricien of een andere vakman moet je hier ’s morgens vroeg naar toe. Regelmatig zitten hier deze vaklieden om een kopje koffie te drinken voordat de werkdag begint. Als zij zelf geen tijd hebben voor een klus, weten ze vast wel iemand anders. Een soort van werkspot dus.






2 Comments
Van elkaar leren, een win-win wandeling dus. Fantastisch om de mooie stad Delft behalve met ‘eigen ogen’ op deze manier ook ‘door andermans ogen’ te leren bekijken!
Weer heerlijk om te lezen👍